Kundera

"- Ile miałaś lat?
- Led­wie dwadzieścia. I wówczas wszys­tko się zde­cydo­wało raz na zaw­sze. W tam­tej chwi­li po­pełniłam błąd, błąd trud­ny do ok­reśle­nia, nieu­chwyt­ny, który za­ważył na całym moim życiu i które­go nig­dy nie zdołałam nap­ra­wić.
- Błąd nie do nap­ra­wienia w wieku niewie­dzy.
- Tak.
- To w tym wieku ludzie się żenią, rodzą dzieci, wy­bierają zawód. A później pew­ne­go dnia zaczy­na się wie­dzieć i ro­zumieć wiele rzeczy, lecz jest już zbyt późno, gdyż o całym życiu za­decy­dowało się w chwi­li, gdy nie widziało się nic.- Led­wie dwadzieścia. I wówczas wszys­tko się zde­cydo­wało raz na zaw­sze. W tam­tej chwi­li po­pełniłam błąd, błąd trud­ny do ok­reśle­nia, nieu­chwyt­ny, który za­ważył na całym moim życiu i które­go nig­dy nie zdołałam nap­ra­wić.- Błąd nie do nap­ra­wienia w wieku niewie­dzy.- Tak.- To w tym wieku ludzie się żenią, rodzą dzieci, wy­bierają zawód. A później pew­ne­go dnia zaczy­na się wie­dzieć i ro­zumieć wiele rzeczy, lecz jest już zbyt późno, gdyż o całym życiu za­decy­dowało się w chwi­li, gdy nie widziało się nic."

Milan Kundera