No i kończy się przygoda...

Albo właściwie zaczyna? :)

6 miesięcy zleciały jak biczem strzelił. Chyba ' z wiekiem' człowiek bardziej szanuje czas.We wrześniu zawsze chciało się czerwca i wakacji . A potem tylko przeklinamy, że to już emerytura :)

Jutro rano wsiądę do samolotu, którego destynacją będzie nie Polska, a....Londyn! :) Bez bicia przyznaję, nigdy tam nie byłam. 'Była w Nowym Jorku , a do  Londynu to za daleko!' śmieję się :)

Czemu Londyn? Zwyczajnie wyszło taniej, niż bezpośrednim lotem do naszego kochanego kraju. A przy okazji wypadałoby wreszcie poznać 'stolicę Europy'. Spędzę tam jeden caluśki dzień. I nocleg 'standardowo' na lotnisku, gdyż następnego dnia skoro świt, czyli o 6 rano do ojczyzny :) Tak się ciesze z tego wyjazdu. Mam nadzieję, że Londyn pozytywnie mnie zaskoczy! :)

A dziś pakowanko, ostatni spacer wśród soczystej zieleni i pożegnania....

Wczoraj był ostatni jogging. Świeciło słońce, w rzece odbijało się błękitne niebo.Bajka... Spotkałam na drodze : dosyć pokaźną myszę , białego kota i gołębia. Nigdy nie przywiązywałam wagi do symbolów, ale wczoraj, pełna emocji zwróciłam na to uwagę. Koty pojawiały się nieoczekiwanie w ważnych momentach mojego życia. Kiedyś zgłębię ten temat.

A teraz cóż mogę powiedzieć. Żegnaj Zielona Wyspo!

Coś czuję, że kiedyś jeszcze wrócę, pewnie jako radosna emerytka wspominająca lata młodości :)

Będzie mi tego brakować

Czasem niebo przybiera piękną szatę