piątek, 18 kwietnia 2014

Samotność, śmierć - Márquez


Źródło: www.mundolatino.org/



"Gdybym wiedział, że dzisiaj po raz ostatni zobaczę cię śpiącego, objąłbym cię mocno i modliłbym się do Pana, by pozwolił mi być twoim aniołem stróżem. Gdybym wiedział, że są to ostatnie minuty, kiedy cię widzę, powiedziałbym „kocham cię”, a nie zakładałbym głupio, że przecież o tym wiesz. Zawsze jest jakieś jutro i życie daje nam możliwość zrobienia dobrego uczynku, ale jeśli się mylę, i dzisiaj jest wszystkim, co mi pozostaje, chciałbym ci powiedzieć jak bardzo cię kocham i że nigdy cię nie zapomnę.

Jutro nie jest zagwarantowane nikomu, ani młodemu, ani staremu. Być może, że dzisiaj patrzysz po raz ostatni na tych, których kochasz. Dlatego nie zwlekaj, uczyń to dzisiaj, bo jeśli się okaże, że nie doczekasz jutra, będziesz żałował dnia, w którym zabrakło ci czasu na jeden uśmiech, na jeden pocałunek, że byłeś zbyt zajęty, by przekazać im ostatnie życzenie. Bądź zawsze blisko tych, których kochasz, mów im głośno, jak bardzo ich potrzebujesz, jak ich kochasz i bądź dla nich dobry, miej czas, aby im powiedzieć „jak mi przykro”, „przepraszam”, „proszę”, „dziękuję” i wszystkie inne słowa miłości, jakie tylko znasz.

Nikt cię nie będzie pamiętał za twoje myśli sekretne. Proś więc Pana o siłę i mądrość, abyś mógł je wyrazić. Okaż swym przyjaciołom i bliskim, jak bardzo są ci potrzebni..."

Gabriel García Márquez


Gabriel José de la Concordia García Márquez-kolumbijski powieściopisarz, dziennikarz i działacz społeczny, jeden z najwybitniejszych twórców tzw. realizmu magicznego, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury (1982) za „powieści i opowiadania, w których fantazja i realizm łączą się w złożony świat poezji, odzwierciedlającej życie i konflikty całego kontynentu”.



Nie miałam okazji czytać jeszcze jego książek. Mam w domu w zakurzonej biblioteczce " 100 lat samotności". Kojarzyło mi się z czymś przeraźliwie smutnym. Samotność wydaje się być synonimem opuszczenia. A to jakoś w naszym społeczeństwie nie jest pochwalane. Wręcz odrzucamy to. 
Jednocześnie coraz częściej myślę , że dużo prawdy jest w stwierdzeniu , że " najbardziej samotnym jest się wśród tłumu". Wynika to głównie ( tak myślę) z braku komunikacji, 'połączenia' z drugim człowiekiem. 


Znalazłam jeszcze piękne cytaty tegoż autora :

"Zmiana osobowości wymaga ciągłej walki z samym sobą, bo w człowieku kłócą się dwa uczucia: determinacja, by zmienić skórę i pragnienie pozostania we własnej."


” Jedynym bólem jaki przeraża mnie w śmierci jest to, ze można umrzeć nie z miłości "




RIP






Brak komentarzy:

Prześlij komentarz